Φίλε στον νου που ξύπνησες που τον βαθύ σου ύπνο
Μεν shαshαρεις να βρεθείς μες της χαράς τον δείπνον,
Τζι αρκεί ο γάμος βάσταξε Τζι η νύφη εννεν σασμένη
Εν οι γονιοί της πάφτωshοι στον Κροίσο σκλαβωμένοι
Έχουμε μπόΪστρα πολλά καρτζί μας σγιόν βουρούμεν
Θέλει αντοχήν τζαι γύμναση για να τα πεταχτούμεν
Τζαι έshει ακόμα δύναμη πολλά πολλυν το ψέμα
Να μεν του θκιούμεν αφορμήν μουχτιν να πίνει γαίμαν
Θυρίον να γινείσκεται τζαι μεις ν’ αδυνατούμεν
ΜΕ ΨΗΦΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΟΥΜΕΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΟΥΜΕΝ
Τότε εν ο γάμος τζι χαρά Που ούλλοι εν να καλεστούμεν
Που το διτζιον τον γαμπρόν να φάμεν τζαι να πιούμεν
Χαμέ να διπλοκάτσουμεν τζ’ έναν φκιολίν να παίζει
Τζι γη να μονοκόμματον τζι ατέλιοτον τραπέζιν
ΠαύλουΛιασίδη.
Ο μεγάλος ποιητής της Κύπρου, ο Παυλος Λιασίδης ο οποίος δεν τέλειωσε το δημοτικό σχολείο και ούτε νομίζω να μελέτησε τους Μαρξ και Εγγελς, αλλά εκπαιδεύτηκε στο σχολείο της ζωής, απόκτησε σοφία από της εμπειρίες και με το μυαλό που είχε να τον βοηθά να σκέφτεται με το πιο πάνω ποίημα του μας δίνει τις συμβουλές του.
Φίλοι με την αριστερή σκέψη που θέτει του στόχους της τάξης που εκφράζει, βαστάξετε, κάνετε κριτική διότι χρειάζεται, αλλά κάνετε και εισηγήσεις για να πάμε μπροστά. Χρειάζεται να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει για να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις τις παγίδες και τις κακοτοπιές.
Έχετε υπ’ όψη σας πως και συμβιβασμούς θα κάνουμε και βήματα προς τα πίσω θα κάνουμε για να προστατέψουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν οι αγώνες μας πρόσφεραν.
Το ότι είναι στην εξουσία η αριστερά αυτό δεν σημαίνει πως κυβερνά. Μπορεί να κυβερνήσει όπως θέλει όταν τις θέσεις κλειδιά της έχουν αντιπολιτευόμενοι και η δημόσια υπηρεσία στην πλειοψηφία της ανήκει στη δεξιά την ακροδεξιά και την καλοπέραση;
Πώς να κυβερνήσει όπως θέλει όταν στη βουλή είναι μειοψηφία με όλα τα υπόλοιπα κόμματα υπηρέτες του κατεστημένου εναντίον της;
Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψη του τις συνθήκες και να προβαίνει σ εκείνες τις κινήσεις που θα ωφελήσουν το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Έχουμε πολύ δρόμο και ανηφόρα ακόμα να διανύσουμε.
Πρέπει να μετρούμε τις δυνάμεις μας κάθε φορά και ανάλογα να συμπεριφερόμαστε.
19 σχόλια:
Πολλά καλή τζιαι τούτη η ανάρτηση σύντροφε.
Ξέρεις, τελικά εμένα ενοχλούν με παραπάνω τούτοι που εν βαστάχνουν παρά οι άλλοι που εν χαμένοι που σιέριν.
Πχ, φκαίννει ο άλλος που τα αριστερά μίσιημου τζιαι κάμνει κριτική του Καζαμία που γυρεύκει επενδυτή για τες ΚΑ.
Τζιαι σκέφτουμαι ρε φίλε, καλά, υπάρχει άλλη διέξοδος για μιαν εταιρία που κάμνει ζημιές; Πόσο τζιαιρόν ενννά καταφέρνουμε να γελούμε της δεξιάς μες τη βουλή τζιαι να παιρνούμε ενέσεις για να τες κρατούμεν σε ζωή εξάμηνο με εξάμηνο;
Τζιαι τελικά για να τες σώσουμε τι άλλο πρέπει να κάμουμε; Να κόψουμε μισθούς έννεν "αριστερό", να απολύσουμε κόσμο έννεν "αριστερό", να γυρέψουμε επενδυτή έννεν "αριστερό"...
Καποιοι πρέπει να καταλάβουν πως εν έχουμε σοσιαλισμό επειδή το ΑΚΕΛ εν στην εξουσία τωρά, όπως εν είχαμε όταν το ΑΚΕΛ εσυμμετείχε στην εξουσία στην περάσμένη διακυβέρνηση.
Στη βουλή είμαστε μειοψηφία, τζιαι όσον συμβαίνει τούτο, ειδικά σε συνθήκες "ενωμένης δεξιάς" στα οικονομικά/ εργασιακά, δεν μπορούν να γίνουν πολλά.
Τζαι έshει ακόμα δύναμη πολλά πολλυν το ψέμα
Να μεν του θκιούμεν αφορμήν μουχτιν να πίνει γαίμαν
Θυρίον να γινείσκεται τζαι μεις ν’ αδυνατούμεν
ΜΕ ΨΗΦΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΟΥΜΕΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΟΥΜΕΝ
Πολύ καλά τα θέτεις σύντροφε Νέε, έτσι είναι, αν για παράδειγμα οι κυπριακές αερογραμμές είναι κρατικός ή ημυκρατικός αερομεταφορέας (μέτρο σοσιαλιστικό) αλλά κατατρώει τα χρήματα του δημοσίου (των φορολογουμένων πολιτών) αυτό είναι προς το συμφέρον του λαού;
Αν κερδίσω από μια απεργία 10-20€ και μετά από μερικούς μήνες μείνω άνεργος, θα ήταν καλύτερα από το να δεχτώ μια παγοποίηση του μισθού μου τώρα; Αν υποχρεώσουμε μια επιχείρηση να δώσει αυξήσεις ενώ δεν το αντέχει και μετά από 10 μήνες κλείσει και οι εργαζόμενοι μείνουν άνεργοι θα είναι καλύτερα διότι κάναμε μια επαναστατική πράξη και υποχρεώσαμε την επιχείρηση να υποχωρήσει και να δώσει αυξήσεις; Κάθε φορά και σε κάθε περίπτωση,πρέπει να ζυγίζουμε τα πράγματα και να βρίσκουμε τις λύσεις εκείνες που θα μας ωφελήσουν γενικά και μακροπρόθεσμα.
Έshει τζαι μιαν που μας κάμνει την παsh κομμουνίστριαν, που ποττέ εν εκατάλαβα τι θέλει να πει με τζείνα που γράφει, εν ηξέρω αν η ίδια καταλαβει τι γράφει, ποιες εν οι θέσεις της τελοσπάντων; Τζείνον που καταλάβω εν ένας γενικόλογος ταξικός αγώνας. Έτσι γενικά τζαι αόριστα εν κερδίζουμεν τίποτε.
Το πιο επαναστατικόν ίσως ένει να κανουμεν κατάληψη στις επιχειρήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, τι θα κερδίσουμε;
Προχτές έκλεισε τζιαι η Μάλεβ της Ουγγαρίας μετά την Σπανέαρ της Ισπανίας.
Εν πολλά σοσιαλιστικό ξέρεις να αφήνουμε τους αερομεταφορείς μιας τουριστικής χώρας να παττίζουν τζιαι να κλείουν.
Να μεινίσκει ο κόσμος στο δρόμον τζιαι να γυρεύκουμεν τρόπους να φέρουμεν τουρίστες!
Τζιαι τελικά πια εν η διαφορά μεταξύ όσων κάμνουν δήθεν "ανένδοτο" αγώνα στο Κυπριακό χωρίς να βλέπουν τες πραγματικότητες, τζιαι όσων κάμνουν ανένδοτο μίσιημου αγώνα στα εργασιακά, πάλε χωρίς να βλέπουν πέρα που τη μούττη τους;
Καλή η ταύτιση φίλε, έτσι σοσιαλισμό τι να τον κάνουμε;
"Προχτές έκλεισε τζιαι η Μάλεβ της Ουγγαρίας μετά την Σπανέαρ της Ισπανίας.
Εν πολλά σοσιαλιστικό ξέρεις να αφήνουμε τους αερομεταφορείς μιας τουριστικής χώρας να παττίζουν τζιαι να κλείουν."
"Καλή η ταύτιση φίλε, έτσι σοσιαλισμό τι να τον κάνουμε;"
Συγνώμη που παρεμβαίνω στην κουβέντα, αλλά μπορείτε να μου εξηγήσετε κάπως τούτο τον κώδικα επικοινωνίας μεταξύ "συντρόφων";
Εκτός και αν με γελούν τα μάτια μου, μόλις συμφωνήσατε ότι ο "σοσιαλισμός" της Ουγγαρίας είναι αυτός ο οποίος οδήγησε την Maalev στο κλείσιμο.
Τη στιγμή που η κουτσή Μαρία γνωρίζει ότι στην Ουγγαρία, το σύστημα που ΔΙΕΛΥΣΕ κυριολεκτικά την χώρα και την οικονομία ονομάζεται "ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ."
Ο πιο τεμπέλης και αμόρφωτος ιστορικά άνθρωπος στον πλανήτη μπορεί απλώς να πατήσει "hungary, neoliberalism" στο google και να διαβάσει τυχαία το πρώτο αποτέλεσμα που εμφανίζεται, ένα άρθρο του Neil Clark με τίτλο "Hungary is counting the cost of capitalism", και στο οποίο γράφεται, ανάμεσα σε πολλά άλλα: "after 20 years of free-market 'reforms', Hungary, together with the Ukraine, sees the results of its policies: an IMF bail-out. " (http://neilclark66.blogspot.com/2008/10/hungary-is-counting-cost-of-capitalism.html)
Τώρα, από ότι εγώ κατάλαβα, εσείς λέτε ότι το ΑΚΕΛ κάνει το ΑΝΤΙΘΕΤΟ της Ουγγαρίας κινούμενο προς ιδιωτικοποιήσεις.
Ο πιο αδαής άνθρωπος γνωρίζει ότι κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ.
Και ευλόγως ανησυχεί για το αν η Κύπρος θα γίνει Ουγγαρία, και μάλιστα στο όνομα του "σοσιαλισμού". Οι Ούγγροι κυβερνώντες τουλάχιστον είχαν την ειλικρίνεια να μην βρωμίζουν τη λέξη χωρίς λόγο.
Μήπως κάνετε κάποιου είδους εσωκομματικού χιούμορ; Γιατί αν μιλάτε σοβαρά, τα πράγματα στο ΑΚΕΛ είναι πολύ χειρότερα από ό,τι φοβόμουν.
στην Ουγγαρία έχουν κακό μοντέλο σοσιαλισμού και κλείνουν οι αερομεταφορείς, στην κύπρο που εχουμεν καλό μοντελο σοσιαλισμού ιδιωτικοποιούνται!
όι εννεν ανεκδοτο.
εν η αναλυση του ταξικού αγώνα εκ βαθέων!
ενι φταιει το ακελ.
στο ακελ εσιει πολλούς μορφωμένους τζαι έντιμους ανθρωπους.
αλλά στην "πρωτη γραμμή" της διαδικτυακής ενημέρωσης ετύχαν μας οι αντι-κομμουνιστές με ακελικές σημαίες!
ειτε το ξερουν ειτε δεν το ξερουν.
ειτε καταλαβουν πως εγιναν δουλικά του κεφαλαίου είτε δεν το καταλαβουν.
να σας ευχηθώ και καλούς απογόνους με τον στροβολιώτη!
και ένα κεντροαριστερο-δεξιό κόμμα για να επιτευχθεί η πλειοψηφία στη βουλή που θα ανασχηματισει με ειρηνικό τροπο τον καπιταλισμό σε σοσιαλκαπιταλισμό.
Για να μεν μένουν αναπάντητα τα θέματα που βάζει ο Αντώνης και η Dis και να μην θεωρηθεί ότι υπεκφεύγω προσωπικά μιας και τα σχόλια τους έγιναν και επί του δικού μου σχολιασμού.
Οι αεροπορικές εταιρίες καταρρέουν παγκοσμίως σαν αποτέλεσμα πολλών παραμέτρων. Τα κόστη πλέον σε συνάρτηση με τις νέες εταιρίες χαμηλού κόστους κλπ, σε συνδυασμό με τις υδροκεφαλικές διοικήσεις και άλλα, δεν αντέχουν τις πιέσεις. Συγχωνεύονται, ιδιωτικοποιούνται πλήρως, ή κλείνουν.
Σε αυτή τη φάση βρίσκονται εδώ και καιρό οι ΚΑ, οι χρηματοδοτήσεις από τη κυβέρνηση πλέον «δεν παίζουν». Ή τις κλείνεις, ή τις ιδιωτικοποιείς.
Η Dis έκανε κριτική πρόσφατα στην πρόθεση του Καζαμία να κάνει το δεύτερο. Και ρωτώ: Τι εναλλακτική υπάρχει; Η κρατικοποίηση τους;
Και έστω αν αυτό επιτρεπόταν από τις αντικειμενικές συνθήκες (παραγνωρίζοντας το κυπριακό πολιτειακό σύστημα και τις επιταγές της ΕΕ), δεν θα έπρεπε για να γίνουν βιώσιμες να περικοπούν έξοδα, τουτέστιν προσωπικό, μειώσεις μισθών κλπ;
Οπότε, ότι και να επιλέξεις, μια σύγκρουση με τα «ιδεολογικά θέματα» θα την έχεις, 100% και αναπόφευκτα.
Στη περίπτωση τη δική μας, η κυβέρνηση παρά τες αντιδράσεις, «έχωσε» αρκετά εκατομμύρια τα προηγούμενα χρόνια για να σωθεί η κατάσταση. Από ότι δείχνει η κατάσταση και στο εξωτερικό, είναι αδύνατο, ακόμα κι αν επιτρεπόταν από τις συνθήκες η ευρεία αναχρηματοδότηση, να σωθεί η παρτίδα.
Γι αυτό και η εν μέρει ειρωνεία για το τι είναι επιτέλους το «σοσιαλιστικό»;
Την αφήνουμε να κλείσει όπως τα δύο παραδείγματα που ανέφερα ή την φορτώνουμε σε ιδιωτικά συμφέροντα;
Δυστυχώς η άλλη επιλογή, επειδή ακριβώς το γενικότερο περιβάλλον στον τομέα τούτο είναι δεδομένο, δεν παίζει.
Οπότε θεωρώ και τη συγκεκριμένη κριτική ως απλά «συνθηματολογική» και εν μέρει και λαϊκίστικη.
"ενι φταιει το ακελ.
στο ακελ εσιει πολλούς μορφωμένους τζαι έντιμους ανθρωπους.
αλλά στην "πρωτη γραμμή" της διαδικτυακής ενημέρωσης ετύχαν μας οι αντι-κομμουνιστές με ακελικές σημαίες!"
Εν ενδιαφέρον να μαζεύκω τες βρισιές σου Dis...
Θέλεις να με ονομάσεις "αντικομμουνιστή"; Όπως θέλεις πε με, με την ίδια φρασεολογία-κατηγορία καταδικάστηκε κόσμος τζιαι κοσμάκης στην πάλαι ποτέ...
Είπες μας σταλινικούς, είπες μας αμόρφωτους, είπες μας παρασύροντες αθώο κόσμο, ανέντιμους, ερωτοτροπούντες με τον νεοφιλελευθερισμό... τζιαι τι δεν μας είπες!
Τα συγχαρητήρια μου, μπράβο σου τζιαι εις ανώτερα.
Εν έχω καμιά ανάγκη να ππέσω έτσι χαμηλά τζιαι να σε χαρακτηρίσω, χαρακτηρίζεσαι που μόνη σου με τα λόγια σου τζιαι τη τακτική σου.
Το ότι εν συμφωνούμε εν νομίζω να ήταν λόγος για τόση εμπάθεια.
Ας είναι, ας μας κρίνουν όλους οι αναγνώστες.
Εμπαθεια;
Να ρίχνεις στο καλαθο των αχρήστων την νοηση ενός ανθρωπου ως "εκτός πραγματικότητας" και μετα μιλάς για εμπαθεια;
όταν το βασικο επιχείρημα του "φιλου" στροβολιώτη εναντια σε καθε κομμουνιστή είναι "το εκτός πραγματικότητας";
όταν δήθεν στο όνομα του κκε στηνεται ενας ολοκληρος αντι-κομμουνιστικος πολεμος απεναντι μαλιστα σε ανθρωπους που εχουν δηλωσει τη σχεση τους με το σταλινισμό, εχουμε να καμουμε με κατι πιο φθονερό από την εμπαθεια.
εχουμε να καμουμε με μεθοδους "εφιαλτών".
όχι σε μενα για εμπαθεια, ούτε μαθηματα συμπεριφορά και καλού ήθους.
το ηθος θα φανεί την ώρα που θα κλιθεί ο καθενας μας να υπερασπιστει την αληθκεια.
προς το παρών βλεπω να διασύρομαι "αθώα" σε άλλους αθώους ανθρωπους.
εισαι εξυπνος Νεε...εν επεσεν ξαφνικά ο δεικτης νοημοσύνης σου...είσαι εξυπνος...εζήσαμεν μαζί την περίοδο μετα το Μαρί...ξέρεις τες μεθόδους της δεξιάς...με μου παιζεις τον αχαπαρο εμενα..
αλλα θα ερτει η ωρα που "οι φίλοι" που εν εντός πραγματικότητας, θα στεισουν στον τοιχο, τζαι τον δικο σου γιό τζαι τον δικό μου...τζαι τοτε θα μιλήσουμε ξανά..
Παρεπιπτόντως εσύ δεν ανήκεις στους ανθρωπους που με ενδιαφερουν και ως συτρόφοι. Διοτι εισαι σοσιαλδημοκρατης. Εν εσιεις καμια σχεση με τη θεωρία του μαρξισμου.
Αρα δεν λυπούμαι τζαι για την εξελιξη.
Ναι το ακελ εσιει κομμουνιστες. Εσύ δεν εισαι ενας που τζεινους.
οσον αφορά τον Καζαμία και το ξεπουλημα στη δεξιά, διότι περί αυτου προκειται, δε τζαι το ποστ του φιλου σου του Στροβ "Μπραβο Κικη, Νικόλα, Αβέρωφ" αν δεν σε πειθω εγώ, η την καραμέλλα ότι τωρα θα σωθουμεν που τους οικους, ή το ξεπούλημα των εργαζομενων τζαι των φτωχων στην ε.ε τζαι στην κύπρο με τες συμφωνίες που υπογραφει με την Μερκελ, μεν μου θετεις ταχα "ερωτήματα για τες αερογραμμες".
Υπαρχει ζήτημα γενικοτερου σχεδιασμου της οικονομίας για ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Ε.Ε ως ΜΕΓΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
115 εκατομμύρια ανθρωποι εν κατω που το όριο της φτωχιας ΗΔΗ τζαι ουλλοι 520 ειμαστεν!
το γλεντι με τους νεοφιλελευθερους του Κικη ΕΝΝΕΝ η σωστή επιλογή για την Κύπρο! για εναν εκατομμύριο λογους! τζαι ταξικούς, τζαι γεωπολιτικούς.
Εγώ λαλώ πως δεν υπάρχει θέμα γενικότερου σχεδιασμού της οικονομίας της ΕΕ αλλά κατάργηση της ως τέτοια γιατί εκπλήρωσε τον ρόλο της ως νεροκουβαλητής του ΝΑΤΟ τζιαι ήδη εν μέρος των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων με την μάμμα της της αμερική.
Η ΕΕ εν ουσιαστικά υπό κατοχή τζιαι επίθεση ταυτόχρονα.
Για το τέλμα του καπιταλισμού συμφωνούμε, τζιαι για την σοσιαλιστική προοπτική ως τη μόνη ελπίδα συμφωνούμε.
Το θέμα είναι τι κάμνουμε ως τότε. Δαμαί διαφωνούμε.
Δεν είμαι δηλαδή υπερ του "όσο το χειρότερο,τόσο το καλύτερο".
Εϊμαι υπερ του να κερδίσουμε χρόνο, όσο χρειάζεται, χωρίς να ππέφτει ο κόσμος στην ανέχεια, μέχρι να δημιουργηθούν οι συνθήκες παγκόσμια.
Αν η κατάσταση πχ στην Ελλάδα, παρά την γενική τζιαι μαζική απαξίωση προς τη παραδοσιακή πολιτική, εν οδηγηθεί σε μιαν κομμουνιστική αν θέλεις αναθέρμανση τζιαι κινηματική παντοδυναμία, θα ξανασκεφτείς την κατάσταση;
Ο Παπαδήμος ήρτεν μόνος του ή τον έφερε η αδυναμία να προταχθεί άλλη ρεαλιστική αριστερή προοπτική;
Θεωρώ δηλαδή- λέγοντας πως όσοι νομίζουν πως ήρθε η συντέλεια ου καπιταλισμού είναι εκτός πραγματικότητας- πως έχουμε πολλά επεισόδια ακόμα μέχρι να γινεί τούτο, τζιαι πως με το να συντελούμε στο να οδηγείται ο λαός μας απροστάτευτος ουσιαστικά σε σφαγή, εν μας κάμνει τους πασh κομμουνιστές.
Δικαιούμαι ρε γαμώτο να έχω την άποψή μου;
Βάφτισμε όπως θέλεις, εν έχω πρόβλημα, είπα σου: με τούντην κατηγορία επήαν πολλοί σιβιρία τζιαι ήβραν τους στα χαντάτζια, αν τους ήβραν.
Καλωσορίζω στο ιστολόγιο μου τον Αντώνη και τη Disdaimona, καλοδεχούμενες οι παρεμβάσεις και είναι χρήσιμη η ιδεολογική συζήτηση, αν βέβαια γίνεται με θέσεις για τα διάφορα ζητήματα.
Αν διαβάζατε καλά την ανταλλαγή των μηνυμάτων με τον σ. Νέο, αφορούσε στο τι κάνουμε και πως συμπεριφερόμαστε στις συγκεκριμένες συνθήκες και γίνεται κριτική σε κάποιους οι οποίοι εκφράζονται ως αριστεροί (δεν αμφισβητώ ότι είναι), κάνουν κριτική για τα πάντα, μιλούν για απεργιακούς αγώνες, επαναστάσεις σοσιαλιστικές κ.λπ. αλλά δεν εισηγούνται τίποτε συγκεκριμένο στα διάφορα θέματα. Διότι ταξικός αγώνας είναι π.χ και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, όπως οι εκλογές, καθώς και οι παναπεργείεςκαι κάθε μορφή αγώνα που εξυπηρετεί τους σκοπούς της εργατικής τάξης. Ποιες είναι όμως οι προτάσεις μας;
Ομολογώ πως διαβάζοντας τα γραφόμενα σας δεν καταλαβαίνω ποιες είναι οι θέσεις σας, πέραν από ένα γενικόλογο ταξικό αγώνα όπως γράφει και ο Αίσωπος. Μπορεί το επίπεδό μου να είναι χαμηλό και να μη σας πιάνω. Συμφωνώ με τον σ. Νέο στις απαντήσεις του και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Τα περί σοσιαλισμού στην Ουγγαρία και Ισπανία είναι αχρείαστα (γνωρίζουμε 2 πράγματα) γνωρίζουμε το σύστημα και που ανήκουν. Ούτε κανένας κώδικας υπάρχει, η κουβέντα ξεκίνησε από τη δική μου αναφορά στις κυπριακές αερογραμμές ως ημυκρατικούφορέα ότι είναι (μέτρο σοσιαλιστικό) εννοώντας πως κάθε δημόσια υπηρεσία ανεξάρτητα του τι προσφέρει αν πρέπει να λειτουργεί ως τέτοια.
Η Disdaimona Σε ανάρτηση της μας παρουσιάζει την εισήγηση του Μπουχάριν για το αστικό κοινοβούλιο, και κάνει και εδώ μια αναφορά, Είναι τέτοιες οι συνθήκες που να ευνοούν μια τέτοια ταχτική; Αντιλαμβάνομαι την ιδεολογική χρησιμότητα της ανάρτησης της και αυτό πρέπει να γίνεται κατά το δυνατό. Είναι μια μεγάλη συζήτηση που αν χρειαστεί θα την κάνουμε.
Με ενθουσιάζει η επαναστατικότητα, αλλά πρέπει να δίνουμε και λύσεις. Κάθε βήμα πρέπει να οδηγεί και σε αποτέλεσμα θετικό.
Πέραν από κατηγορίες δεν είδαμε απάντηση στα επιχειρήματα από τη Disdaimona υπάρχουν;
Είδες σύντροφε, ο φίλος σου ο σοσιαλδημοκράτης έφερε σου τζιαι κόσμο:-))
Μεν γυρεύκεις απαντήσεις. Το πολλύν να φάεις τζιαι συ τες ξιτιμασιές σου.
Hello! Πόσα εκατομμύρια ευρω-πουλάκια δώσαμε στις τράπεζες για να κλείσει η eurocypria?
Αχ! Καταραμένε κομμουνιστή σύντροφε Χριστόφια. Έκλεισες τη eurocypria, ανατίναξες τον ηλ. Παρ. σταθμό της ΑΗΚ, μείωσες μισθούς και κατάργησες την ΑΤΑ. Μείωσες τα διάφορα επιδόματα. Αλλά πάνω από όλα μείωσες αυτό που πιστεύεις. Δηλαδή τον εαυτό σου!
Κατά τα άλλα δήλωνες κομμουνιστής και συνδικαλιστής το καλοκαιράκι που μας πέρασε.
Σύντροφε Νέε, οι ξυτιμασιές και οι κατηγορίες είναι το πιο εύκολο, οι απαντήσεις σε επιχειρήματα είναι το δύσκολο και επειδή δεν υπάρχουν δεν δίνονται. Είναι επίσης εύκολο να αραδιάζεις θεωρητικά κείμενα, στην πράξη όμως όταν πρέπει να δώσεις λύσεις σε προβλήματα τι κάνεις είναι η ουσία.
Βέβαια δεν πρόκειται να απαντήσω σε βλακίες.
Δημοσίευση σχολίου