Στο χωριό μου όπως και σε όλη την Κύπρο, κάθε κάμποσο καιρό ερχόταν ο καραγκιοζοπαίχτης για να δώσει παράσταση θεάτρου σκιών. Στο καφενείο μαζευότανσχεδόν όλο το χωριό. Ήταν μια ψυχαγωγική βραδιά για τους κατοίκους.
Μια λάμπα πίσω από το πανί και η υπόθεση του θεάτρου σκιών συνδεόταν με κατοίκους του χωριού οι οποίοι σατιρίζονταν και το χωριό ξεκαρδιζόταν στα γέλια.
Μετά το 1965 όταν το ηλεκτρικό ρεύμα ήρθε στο χωριό στο καφενείο μπήκε και η πρώτη τηλεόραση, για να αντικαταστήσει το πανί του καραγκιόζη.
Τα πρώτα χρόνια η τηλεόραση στο χωριό ήταν μια, εκείνη στο κεντρικό καφενείο, το οποίο γέμιζε από τους κατοίκους του χωριού τις τρίτες για να παρακολουθήσουν την ελληνική ταινία και τις Παρασκευές την Τούρκικη. Μέχρι την τούρκικη εισβολή το 1974 πολύ λίγα σπίτια είχαν τηλεόραση.
Στα επόμενα χρόνια το κάθε σπίτι στην Κύπρο απόκτησε τη δική του τηλεόραση για να παρακολουθεί το πρόγραμμα του ΡΙΚ το οποίο άρχιζε στις 6 το απόγευμα και τέλειωνε στις 12 τα μεσάνυχτα. Μέχρι εδώ ήταν οικογενειακή υπόθεση η παρακολουθήσει της τηλεόρασης, Κάθονταν όλοι για να παρακολουθήσουν αυτό που το μοναδικό κανάλι έστελνε στους δέκτες.
Μετά ήρθαν τα ιδιωτικά κανάλια, οι δορυφορικές αντένες και τα δορυφορικά προγράμματα. Οι επιλογές πολλές και τα μέλη μιας οικογένειας δεν συμφωνούν στο τι θα παρακολουθήσουν. Έτσι γεννιέται η ανάγκη της δεύτερης και τρίτης και βάλε τηλεόρασης. Ο καθένας με τη τηλεόραση του, το μουσικό του σύστημα, τον υπολογιστή του και η οικογένεια απλώς ζει στο ίδιο σπίτι αλλά ο καθένας μόνος του με τις συσκευές του.
Τώρα οι ψηφιακές πλατφόρμες και ψηφιακές τηλεοράσειςεκτοπίζουν τις αναλογικές για να προσφέρουν μεγαλύτερη ευκρίνεια, τρισδιάστατη εικόνα, μεγαλύτερη πιστότητα ήχου, και ακόμα περισσότερα κανάλια. Πως θα είναι η οικογένεια, η κοινωνία, ο κόσμος στο μέλλον; Περάσαμε από την παρακολουθήσει του καραγκιόζη από την κοινότητα, μαζική ψυχαγωγία και επικοινωνία, στην μαζίκή ψυχαγωγία της τηλεόρασης. Μετά περάσαμε στην οικογενειακή ψυχαγωγία της τηλεόρασης, ώσπου σιγά-σιγά φτάσαμε στην ατομική ψυχαγωγία των διαφόρων συσκευών και η όποια επικοινωνία να γίνεται μέσω των συσκευών. Δίπλα στη ψυχαγωγία μπορούμε να βάλουμε και επικοινωνία όπως και κάποια άλλα π.χ. την εκπαίδευση σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Η ψηφιακή τεχνολογία λοιπόν είναι μπροστά μας. Σε μας εναπόκειται αν θα τη χρησιμοποιήσουμε σωστά προς όφελος δικό μας και των άλλων , της κοινωνίας και της κοινωνικής ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου