Θέλουμε και μπορούμε

Από τις αρχές Αυγούστου σε κάποιο σχόλιο μου είχα γράψει, ότι επιχειρείται πολιτικό και των (ΜΜΕ) πραξικόπημα διαρκείας. Σ’ αυτό το πραξικόπημα δυστυχώς έχουν συμπαρασυρθεί και άτομα που θέλησαν να εκπροσωπήσουν ή εκπροσώπησαν την αριστερά στη βουλή. Το νέο αστέρι της T.V. κ. Νίκη Κατσιαούνη που ήταν υποψήφια βουλευτίνα του ΑΚΕΛ αν δεν κάνω λάθος το 2006, μας λέει τώρα πως το ΑΚΕΛ δεν είναι αριστερά. Αφού κ. Κατσιαούνη το ΑΚΕΛ κατά εσένα δεν είναι αριστερά, μήπως είχες την εντύπωση ότι έβαζες υποψηφιότητα με αστικό κόμμα; Γι’ αυτό και έθεσες υποψηφιότητά; Οι προειδοποιήσεις του ΑΚΕΛ σήμερα για την κ. Κατσιαούνη είναι άσκηση τρομοκρατίας. Όμως όταν το ΑΚΕΛ προειδοποιούσε για τα δεινά που θα επέφεραν ταχτικές και πολιτικές  αγνοήθηκε και πολύ περισσότερο κατηγορήθηκε ακόμα και για προδοσία, η Κύπρος και ο λαός της πλήρωσε βαρύ τίμημα  με αντιδημοκρατικές συμπεριφορές, δολοφονίες, επιβολή πραξικοπήματος, αγνοούμενους,σκοτωμούς βιασμούς, προσφυγιά  και παράδοση της μισής Κύπρου στην Τουρκία κ.α.

Αν κ. Κατσιαούνη εκλεγόσουν στη βουλή θα μας έλεγες αυτά που λες σήμερα ή θα υπερασπιζόσουν τις θέσεις του χώρου που θα σε τιμούσε με τη ψήφο του;

Ευτυχώς κ. Κατσιαούνη που οι Αμμοχωστιανοί δεν σε εξέλεξαν να τους αντιπροσωπεύεις.

Σύμφωνα με τον ΑΡΧΗΓΟ της δεξιάς Νίκο Αναστασιάδη, ο συντονισμός για υποχρέωση της κυβέρνησης σε παραίτηση (και αυτό δεν γίνεται τώρα αλλά από καιρό) δεν είναι πολιτικό πραξικόπημα αλλά διακομματική δημοκρατία (είναι και εφευρέτης πολιτικών όρων). Μάλιστα τέτοια διαπαιδαγώγηση έχουν. Που καταντήσατε το (κέντρο) Ν. Παπαδόπουλε, Δ. Παπαδάκη, Όμηρε (της δεξιάς) και λοιποί συγγενείς.

Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση για την Κύπρο.

Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά. Επειδή συμφωνώ με αυτά που έγραψαν και τα ερωτήματα που έθεσαν μερικοί που αντικρίζουν τα δεδομένα από δημοκρατική και κάποιοι από ταξική άποψη, που έτσι πρέπει ν’ αναλύονται, γι’ αυτό δεν θα τα επαναλάβω.

Θέλω να επικεντρωθώ στο τι κάνουμε ως αριστερά και δημοκρατικοί άνθρωποι.

Η δεξιά έχει συνασπιστεί και ζητεί την παραίτηση του Δημήτρη Χριστόφια από την προεδρία, ζητεί από την αριστερά να παραιτηθεί από την διακυβέρνηση του τόπουδιότι δεν δέχεται τη διατάραξη της (τάξης) και  της κατανομής των ρόλων του παιχνιδιού που έστησαν εδώ και δεκαετίες για να εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα.

Το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να ακούμε και να διαβάζουμε διάφορα και διαφορετικές απόψεις για να μπορούμε να κρίνουμε και να απαντούμε.

Φτάνει πια η σιωπή, πρέπει να μιλούμε και να γράφουμε  για ν’ αποκαλύπτουμε τα σκόπιμα ψεύδη και παραμύθια της αστικής παραπληροφόρησης.

Να μπούμε στους συλλόγους της αριστεράς για να τους καταστήσουμε χώρους διαλόγου και προβληματισμού, υγιούς ψυχαγωγίας πολιτιστικής και μορφωτικήςανέλιξης.

Αυτό που άμεσα πρέπει να γίνει είναι οι εκδηλώσεις της αριστεράς να είναι μαζικές,  ενθουσιώδεις και με δυναμισμό.

Θα εισηγούμουν ακόμα, ένα συλλαλητήριο υποστήριξης του προέδρου.

Η τοπική αυτοδιοίκηση έτσι κι αλλιώς είναι σημαντικός θεσμός και πρέπει να προωθούνται τα πιο ικανά άτομα για τα δημοτικά συμβούλια, τώρα όμως σ’ αυτή την κρίσιμη  περίοδο επιβάλλεται η αριστερά να κερδίσει σημαντικό ποσοστό στα δημοτικά συμβούλια για το καλό των δήμων αλλά και για να δείξει ότι είναι παρόν και δεν πτοείτε από τις επιθέσεις της δεξιάς.

Η παρέμβαση στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συζητήσεις είναι ένας άλλος τρόπος αντίδρασης για να αναχαιτιστεί η αντιπολιτευτική-αντιΑΚΕΛική-αντιαριστερή υστερία.

Η αριστερά και το Κόμμα της πρέπει να επεξεργαστούν προτάσεις οι οποίες να εκσυγχρονίζουν τον κρατικό μηχανισμό, τους θεσμούς και την κυπριακή κοινωνία και με δυναμισμό, επιμονή, να βρει τους τρόπους να επιφέρει την αλλαγή.

Η συνεισφορά στον καθιερωμένο έρανο του ΑΚΕΛ, για να μπορεί να αντιμετωπίζει καταστάσεις που έχουν σημαντικό οικονομικό κόστος.

Ο κάθε σκεφτόμενος, ο κάθε δημοκράτης ο κάθε αριστερός και πολύ περισσότερο ο κάθε κομμουνιστής πρέπει να κρατήσει γερά, να κάνει υπομονή και να αγωνιστεί! Αυτό το 50χρονο σάπιο κατεστημένο θα το αλλάξουμεγιατί μια άλλη κοινωνία είναι εφικτή. Το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι η σαπίλα του κεφαλαιοκρατικού συστήματος.

Αντίδρασε σε κάθε τι που μυρίζει συντήρηση, αντιεπιστημονική άποψη, ανοησία, βλακεία και υποταγή.