Τέτοιες ώρες 20-21 Ιούλη 1974

Το βράδυ της 20^η Ιούλη 1974 στη δροσερή ποταμιά στη Κακοπετριά, ήταν απόλυτη ησυχία, τίποτε δεν έδειχνε πως βρισκόταν σε εξέλιξη η τούρκικη εισβολή που ξεκίνησε το πρωί. Γύρω δεν υπήρχαν φώτα και έτσι ο ουρανός με τα άστρα και τους πλανήτες ήταν πάνω από το κεφάλι μου σαν ταβάνι γεμάτο φώτα. Αυτή η ομορφιά τ’ ουρανού μου κράτησε όλο το βράδυ συντροφιά. Προσπαθούσα να σκέφτουμαι ότι πιο όμορφο μπορούσα, για να ξεφύγω από τα δυσάρεστα που τριγύριζαν στο μυαλό μου. Καθισμένος πάνω σ’ ένα κιβώτιο μέσα στο φορτηγό του Ζαχαρία, με βρήκε το πρωί και στα πόδια μου ακουμπισμένη η κόρη της αδελφής μου και γύρω βολεμένοι όπως-όπωςαρκετοί από τους συγχωριανούς μου.

Μόλις ξημέρωσε το κέντρο γέμισε από κόσμο από διάφορα χωριά, που δεν ήρθε για να περάσει την Κυριακή του, αλλά οι άνθρωποι τρομαγμένοι έφυγαν από τα σπίτια τους για να γλυτώσουν από τον πόλεμο.

Φρόντισαν να μας στείλουν εξοχή, αυτοί που ςε  κάθε ευκαιρία μας πουλούν.

Πράξεις πραξικοπηματιών

Ο υπ. Εσωτερικών Χάσικος, στο μνημόσυνο των επιτιθεμένων κατά του προεδρικού τον Ιούλη του 1974 καταδρομέων, κατάθεσε στεφάνι για να τους τιμήσει. Έχασαν οι λέξεις και οι πράξεις το νόημα τους. Δεν είπε κανένας να μη γίνονται γι’ αυτούς μνημόσυνα (αυτό δεν μας αφορά), η πολιτεία όμως να τους τιμήσει γιατί; Έδωσαν όρκο λέει ο Χάσικος και ακολουθούσαν διαταγές. Ο όρκος που έδωσαν ως στρατιώτες της κυπριακής δημοκρατίας, ήταν για τήρηση του συντάγματος και υπεράσπισης του κράτους, εκτός αν εννοεί τον όρκο της ΕΟΚΑβ. Η αποστολή που είχαν ήταν για κατάλυση του συντάγματος και υπόσκαψης του κράτους. Διαταγές είχαν και οι καταδρομείς και στρατιώτες που τις αρνήθηκαν με αποτέλεσμα να πληρώσουν με τη ζωή τους όπως ο Σωτήρης Αδάμου. Εάν  τιμούνται από την πολιτεία οι συμμετέχοντες στο πραξικόπημα ακολουθώντας διαταγές, ο Σωτήρης π.χ. που αρνήθηκε να ακολουθήσει διαταγές για κατάλυση της δημοκρατίας πως πρέπει να τιμάται; Ήταν και οι μεν και οι δε στην ίδια ηλικία, υπηρετούσαν την στρατιωτική τους θητεία και είχαν τις ίδιες διαταγές. Κάποιοι πυροβόλησαν κατά της δημοκρατίας (και οι πιο πολλοί δεν ήταν τυχαία εκεί, ήξεραν τι έκαναν), μερικοί τόλμησαν να αρνηθούν να το πράξουν ή και αντιστάθηκαν, είναι το ίδιο; Ποιες είναι οι αξίες που θέλουμε να προάγουμε;

Ο συναγερμός από της ίδρυσης του συνειδητά και συντονισμένα με λόγια, ενέργειες και πράξεις, προσπαθεί να διαγράψει το πραξικόπημα. Οι προσπάθειες αυτές βρίσκονται τώρα στο αποκορύφωμα τους. Η ηγεσία του  (ΔΗ)ΚΟ (που κολοσύρνεται που τον συναγερμό) λες και δεν ήξερε με ποιους συνεργάζεται και ποιες απόψεις έχουν στο συγκεκριμένο ζήτημα, αρκέστηκε σε μια τυπική ανακοίνωση τάχα διαμαρτυρίας, αφού πέρασε μια μέρα, και κατόπιν αντιδράσεων από μέλη του κόμματος.

Η ΔΗΚΟΪκή ηγεσία λέει πως η πράξη του υπ. Εσωτερικών προσβάλει τον ΔΗΚΟΪκό κόσμο, δηλαδή μόνο ο κόσμος του (ΔΗ)ΚΟ προσβάλλεται; (οι μόνοι δημοκράτες χχχχχχχχχχ).

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στυλιανίδης ρωτηθείς για τη διαμαρτυρία του (ΔΗ)Κο, είπε πως είναι μια εσωτερική διαφωνία (έτσι απλά), τούτος ο άνθρωπος κάποτε ήθελε να εκσυγχρονίσει την πολιτική ζωή του τόπου. Έτσι εκσυγχρονισμός να μας λείπει.

Μήπως το επόμενο βήμα θα είναι να ζητήσουν να τιμηθούν ο υπ. Εσωτερικών και ο πρόεδρος της Κ.Δ. διότι άκουσαν την εθνική τους συνείδηση και πήραν μέρος στην επανάσταση της εθνικής παράταξης για την ένωση της Κύπρου μετά της μητρός πατρίδος;

Ο γενικός εισαγγελέας καταγγέλλει πως γίνεται κομματικοποίηση της κρατικής μηχανής και προσπάθεια άλωσης του κράτους. Ακόμα 4 μήνες κυβερνούν, ως που να περάσουν τα 5 χρόνια τι θα γίνει;

Τουλάχιστον ας καταδικάσουμε τα όσα γίνονται για τη διαγραφή του πραξικοπήματος, ας καταδικάσουμε το πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή, με τη συμμετοχή μας απόψε στην εκδήλωση μνήμης και τιμής στις 8:15 στο σκαλί Αγλαντζιάς που οργανώνει το ΑΚΕΛ.

Είναι καιρός να αντιδράσουμε πριν είναι πολύ αργά.

15 Ιούλη 1974-15 Ιούλη 2013

Το πουκάμισο το θαλασσί, το τραγούδι κόπηκε με βία στη μέση, από τους ντυμένους με τις γαλανόλευκες. Σε 5 μέρες κόπηκε στη μέση και η Κύπρος με φωτιά και σίδερο, για να συμπληρώσει το εγκληματικό σχέδιο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, των ελλαδιτών και κύπριων φασιστών  υποταχτικών τους.

Δόξα και τιμή σε όσους αντιστάθηκαν και σε όσους έδωσαν τη ζωή τους για τη δημοκρατία την αξιοπρέπεια και την υπεράσπιση της Κύπρου.

39 Χρόνια μετά ο κάθε δημοκράτης αυτό που νιώθει είναι οργή, θλίψη, απογοήτευση και πολλά γιατί πλημυρίζουν το μυαλό του. Αυτοί που στήριξαν και συνέβαλαν στη διάπραξη του εγκλήματος αντί να τιμωρηθούν, σήμερα μας κυβερνούν ξανά εκλεγμένοι δημοκρατικά και μας ξεπούλησαν ακόμα μια φορά. Θυσίασαν ακόμα μια φορά την Κύπρο και τον λαό της για τα ταξικά και προσωπικά τους συμφέροντα.

Δεν διδαχτήκαμε από τα παθήματα μας, αντί να ισχυροποιήσουμε αρχές και αξίες, χάσαμε και αυτές που είχαμε.

Τι να γράψω; Με πνίγει η αγανάχτηση που ο τόπος οδηγείται από το κακό στο χειρότερο και δεν υπάρχει ελπίδα διαφυγής. Η αδιαφορία, η παθητική αποδοχή των διαπραχθέντων, από ένα κόσμο που έμαθε να ζει στην επιφάνεια, στο θέαμα, στην απόλαυση του καφέ, της μπίρας, της σούβλας κ.λπ. ανίκανος να αντιδράσει, να ψάξει, να αποδοκιμάσει πολιτικές και πολιτικάντηδες, ανίκανος να αντισταθεί και να αγωνιστεί για ένα καλύτερο αύριο.

Τι να κάνει ρωτά τα μετάλλια ο άνθρωπος που τιμήθηκε για την αντιστασιακή του δράση; Γιατί να πάει ρωτά στις εκδηλώσεις που θα ακούσει να βγάζουν λόγους αυτοί που συμμετείχαν στο πραξικόπημα και την καταστροφή;

Τουλάχιστον ας δείξουμε με την παρουσία μας στις εκδηλώσεις του λαϊκού κινήματος ότι δεν ξεχνούμε και πως τιμούμε αυτούς που αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία, την Ελευθερία και την Κύπρο.

Ας δείξουμε την αντίθεση μας σε όλα αυτά που συμβαίνουν και μας εξοργίζουν.