Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Ο καθένας με τα καθήκοντα του

Αγαπάτε αλλήλους, εκτός τους κομμουνιστές, τους τούρκους και τους μαύρους. Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου, εκτός αν νομίζεις ότι κινδυνεύει η εξουσία σου από αυτόν ή θέλεις να προωθήσεις κάποιον άλλον σε εξουσία που θέλεις να ελέγχεις. Ο έχων 2 χιτώνες να δίνει τον ένα στους φτωχούς, μιλούμε για χιτώνες και όχι για χρήματα ή ότι δήποτε άλλο. Όλοι πρέπει ν’ ακούν τις λειτουργίες γι’ αυτό και τα μεγάφωνα πρέπει να είναι στο τέρμα  ώστε να ακούν και αυτοί που δεν παν εκκλησία, θέλουν δε θέλουν και οι καμπάνες πρέπει να παίζουν δυνατά  τουλάχιστον 5 λεπτά για να ξυπνούν αυτούς που θέλουν να κοιμούνται. Διότι δε ννοειται κάποιος να μην είναι χριστιανός ή να μη λαμβάνει υπ’ όψη την επιχείρηση εκκλησία. Μόλις γεννηθεί κάποιος πρέπει να πάει στην εκκλησία και σύντομα να βαφτιστεί μη προλάβει και σκεφτεί και αποφασίσει διαφορετικά.
Τα πιο πάνω είναι κάποιες αρχές  (νοοτροπίες εξουσιαστικές) που είτε το συνειδητοποιεί ή όχι, έχει η επιχείρηση εκκλησία.
Στους κόλπους της εκκλησίας πάντα γινόταν εξοντωτικός αγώνας εξουσίας. Έπαιζε και θέλει να εξακολουθεί να παίζει σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στην πολιτική εξουσία. Τον ρόλο αυτό τον παίρνει από μόνος του ο ηγέτης της επιχείρησης εκκλησία για να διασφαλίζει όπως νομίζει τα συμφέροντα του καλύτερα. Όμως τον ρόλο αυτό τον δίνουν ή ανέχονται να έχει ο εκάστοτε ηγέτης της εκκλησίας πολιτικοί και πολιτικές δυνάμεις, (ας μη μας διαφεύγει η διαχρονική σύνδεση θρησκευτικής και πολιτικής εξουσίας και κύρια ο χριστιανισμός σαν στήριγμα της καπιταλιστικής εξουσίας). Εξαίρεση νομίζω δε μπορεί να έχει ο κόσμος που με τη συντηρητική του σκέψη ανέχεται και φοβάται να αρθρώσει λόγο ενάντια στην εξουσία της εκκλησίας.
Είναι χαρακτηριστικό σύγχρονης κοινωνίας τα εκκλησάκια στα σχολεία, ο εκκλησιασμός και αγιασμός στα σχολεία; Είναι χαρακτηριστικό σύγχρονης κοινωνίας κάθε τι που θα εγκαινιαστεί είτε δημόσιο κτίριο ήίδιωτικό είτε πάρκο, είτε σωματείο ακόμα και της αριστεράς να γίνεται αγιασμός; (δε ξέρω τα μπουρδέλα κάνουν εγκαίνια με αγιασμό;)
Όλα αυτά γιατί τα γράφω; Διότι μας έχουν εμπεδώσει πως σ’ όλους τους τομείς της ζωής μας οι παπάδες παίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Κ’ έτσι φτάνουμε στο σημείο ο αρχιεπίσκοπος που εκλεγείκε με το 10% να θέλει να επιβάλει τις επιθυμίες του για τον πρόεδρο της βουλής σήμερα, τον πρόεδρο της δημοκρατίας αύριο, τον υπουργό παιδείας χτες και νυν και αεί, (λες και είναι ο μόνος γνώστης της ελληνικής παιδείας), όπως θέλει να επιβάλει και τις επιθυμίες του για τη λύση ή καλύτερα τη μη λύση του κυπριακού. Εδώ να διερωτηθώ: αυτές οι ενέργειες έχουν την έγκριση των υπόλοιπων συνοδικών ή σιωπούν; Είτε το ένα συμβαίνει ή το άλλο το πρόβλημα είναι μεγάλο και για την κοινωνία, τους πολιτικούς θεσμούς, αλλά και για τον χριστιανισμό ως πνευματική λειτουργία και ηθική διδασκαλία.
Οι παπάδες έχοντας το αλάθητο κατά πως νομίζουν, έχουν την εντύπωση ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν.
Πότε επιτέλους εμείς οι πολίτες, τα κόμματα, οι διάφοροι οργανισμοί κρατικές υπηρεσίες, θα ανεχόμαστε τον εξουσιαστικό ρόλο των ιεραρχών, λες και έχουμε θεοκρατικό καθεστώς; Είναι καιρός οι ιεράρχες να περιοριστούν στον ρόλο τους ως λειτουργοί ενός θρησκευτικού οργανισμού.
Αγαπάτε αλλήλους, εκτός τους κομμουνιστές, τους τούρκους και τους μαύρους. Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου, εκτός αν νομίζεις ότι κινδυνεύει η εξουσία σου από αυτόν ή θέλεις να προωθήσεις κάποιον άλλον σε εξουσία που θέλεις να ελέγχεις. Ο έχων 2 χιτώνες να δίνει τον ένα στους φτωχούς, μιλούμε για χιτώνες και όχι για χρήματα ή ότι δήποτε άλλο. Όλοι πρέπει ν’ ακούν τις λειτουργίες γι’ αυτό και τα μεγάφωνα πρέπει να είναι στο τέρμα  ώστε να ακούν και αυτοί που δεν παν εκκλησία θέλουν δε θέλουν και οι καμπάνες πρέπει να παίζουν δυνατά  τουλάχιστον 5 λεπτά για να ξυπνούν αυτούς που θέλουν να κοιμούνται. Διότι δεννοειται κάποιος να μην είναι χριστιανός ή να μη λαμβάνει υπ’ όψη την επιχείρηση εκκλησία. Μόλις γεννηθεί κάποιος πρέπει να πάει στην εκκλησία και σύντομα να βαφτιστεί μη προλάβει και σκεφτεί και αποφασίσει διαφορετικά.
Τα πιο πάνω είναι κάποιες αρχές  που είτε το συνειδητοποιεί ή όχι, έχει η επιχείρηση εκκλησία.
Στους κόλπους της εκκλησίας πάντα γινόταν εξοντωτικός αγώνας εξουσίας. Έπαιζε και θέλει να εξακολουθεί να παίζει σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στην πολιτική εξουσία. Τον ρόλο αυτό τον παίρνει από μόνος του ο ηγέτης της επιχείρησης εκκλησία για να διασφαλίζει όπως νομίζει τα συμφέροντα του καλύτερα. Όμως τον ρόλο αυτό τον δίνουν ή ανέχονται να έχει ο εκάστοτε ηγέτης της εκκλησίας πολιτικοί και πολιτικές δυνάμεις, (ας μη μας διαφεύγει η διαχρονική σύνδεση θρησκευτικής και πολιτικής εξουσίας και κύρια ο χριστιανισμός σαν στήριγμα της καπιταλιστικής εξουσίας). Εξαίρεση νομίζω δε μπορεί να έχει ο κόσμος που με τη συντηρητική του σκέψη ανέχεται και φοβάται να αρθρώσει λόγο ενάντια στην εξουσία της εκκλησίας.
Είναι χαρακτηριστικό σύγχρονης κοινωνίας τα εκκλησάκια στα σχολεία, ο εκκλησιασμός και αγιασμός στα σχολεία. Είναι χαρακτηριστικό σύγχρονης κοινωνίας κάθε τι που θα εγκαινιαστεί είτε δημόσιο κτίριο ήίδιωτικόείτε πάρκο, είτε σωματείο ακόμα και της αριστεράς να γίνεται αγιασμός; (δε ξέρω τα μπουρδέλα κάνουν εγκαίνια με αγιασμό;)
Όλα αυτά γιατί τα γράφω; Διότι μας έχουν εμπεδώσει πως σ’ όλους τους τομείς της ζωής μας οι παπάδες παίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Κ’ έτσι φτάνουμε στο σημείο ο αρχιεπίσκοπος που εκλεγείτε με το 10% να θέλει να επιβάλει τις επιθυμίες του για τον πρόεδρο της βουλής σήμερα, τον πρόεδρο της δημοκρατίας αύριο, τον υπουργό παιδείας χτες και νυν και αεί, (λες και είναι ο μόνος γνώστης της ελληνικής παιδείας), όπως θέλει να επιβάλει και τις επιθυμίες του για τη λύση ή καλύτερα τη μη λύση του κυπριακού. Εδώ να διερωτηθώ: αυτές οι ενέργειες έχουν την έγκριση των υπόλοιπων συνοδικών ή σιωπούν; Είτε το ένα συμβαίνει ή το άλλο το πρόβλημα είναι μεγάλο και για την κοινωνία, τους πολιτικούς θεσμούς, αλλά και για τον χριστιανισμό ως πνευματική λειτουργία και ηθική διδασκαλία.
Οι παπάδες έχοντας το αλάθητο κατά πως νομίζουν, έχουν την εντύπωση ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν.
Πότε επιτέλους εμείς οι πολίτες, τα κόμματα, οι διάφοροι οργανισμοί κρατικές υπηρεσίες, θα ανεχόμαστε τον εξουσιαστικό ρόλο των ιεραρχών, λες και έχουμε θεοκρατικό καθεστώς; Είναι καιρός οι ιεράρχες να περιοριστούν στον ρόλο τους ως λειτουργοί ενός θρησκευτικού οργανισμού.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Ανεργία

Τι έκανε η κυβέρνηση για τους ανέργους.
Γίνεται πολύς λόγος για ανεργία και το τι έκανε η κυβέρνηση. Το τμήμα εργασίας χειρίζεται τα ακόλουθα τρία σχέδια χορηγιών απασχόλησης.
  • Έκτακτο Σχέδιο Παροχής Κινήτρων για την Απασχόληση Ανέργων. Προνοεί παροχή χορηγίας σε επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν άνεργα άτομα. Η χορηγία παρέχεται για έξι μήνες και ανέρχεται στο 60% του μισθολογικού κόστους του εργαζομένου, με μέγιστο ύψος €7.200 κατ’ άτομο. Ο συνολικός προϋπολογισμός του σχεδίου ανέρχεται στα €6 εκ
  • Σχέδιο Παροχής Κινήτρων για την Εργοδότηση Ατόμων από τις Ευπαθείς Ομάδες. Προνοεί παροχή χορηγίας σε επιχειρήσεις και τοπικές Αρχές, για πρόσληψη ανέργων που ανήκουν στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες του πληθυσμού. Η χορηγία παρέχεται για δώδεκα μήνες και ανέρχεται σε 65% του μισθολογικού κόστους του εργαζομένου, με μέγιστο ύψος €13.000 κατ’ άτομο ενώ καταβάλλονται και οδοιπορικά. Ο προϋπολογισμός του σχεδίου ανέρχεται στα €3 εκ.
  • Σχέδιο Παροχής Κινήτρων για Πρόσληψη Ατόμων με Αναπηρία. Καλύπτει το 75% του μισθολογικού κόστους εργοδοτών που προσλαμβάνουν άνεργα άτομα με αναπηρία για 24 μήνες, με μέγιστο ύψος €30.000 κατ’ άτομο (με πρόσθετη οικονομική βοήθεια για τα άτομα με αναπηρία με μέγιστο ποσό €5.000 για αντιστάθμιση πρόσθετων δαπανών που συνεπάγεται η απασχόληση ατόμων με αναπηρία), ενώ ο συνολικός προϋπολογισμός του ανέρχεται στο €1εκ.
  • Επιπλέον η Αρχή Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού (ΑνΑΔ), έθεσε σε ισχύ:
    Τα Σχέδια Αρχικής και Συνεχιζόμενης Κατάρτισης, τα οποία γίνονται σε συνεργασία με το Ανώτερο Ξενοδοχειακό Ινστιτούτο Κύπρου (ΑΞΙΚ) και το Κέντρο Παραγωγικότητας(ΚΕΠΑ).
  • Το Έκτακτο Σχέδιο Κατάρτισης Ανέργων στις επιχειρήσεις σε συνεργασία με το Τμήμα Εργασίας, με στόχο την αντικατάσταση εργατικού δυναμικού από τρίτες χώρες με άνεργο δυναμικό από την Κύπρο και άλλες χώρες της ΕΕ.
  • Το Εξειδικευμένο Σχέδιο Στελέχωσης Επιχειρήσεων με Απόφοιτους Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, σκοπός του οποίου είναι η παροχή κινήτρων στους εργοδότες για πρόσληψη, κατάρτιση και αξιοποίηση νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Βάσει του σχεδίου καταβάλλεται στον εργοδότη χορήγημα που μπορεί να ανέλθει στο 60%, 70% ή 80% του κόστους κατάρτισης και του κόστους προσωπικού των συμμετεχόντων με ανώτατο μηνιαίο χορήγημα€1.600.
  • Το Έκτακτο Σχέδιο Επιμόρφωσης Ανέργων (σύμπραξη ΑνΑΔ-ΚΕΠΑ-ΑΞΙΚ-ΤΕ), με βασική επιδίωξη τη βελτίωση των γνώσεων και δεξιοτήτων των ανέργων για παραγωγική ένταξή τους στην απασχόληση. Σκοπός του Σχεδίου είναι η παροχή ευκαιριών κατάρτισης σε άτομα που καθίστανται άνεργα λόγω της οικονομικής επιβράδυνσης, ώστε να αναβαθμίσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους για παραγωγική επανένταξή τους στην απασχόληση.
Με στόχο τη στήριξη των επιχειρήσεων για διατήρηση και ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού τους αλλά και την ενίσχυση της ανταγωνιστικής ικανότητάς τους, το ΚΕΠΑ εφαρμόζει Έκτακτο Σχέδιο Επιχορήγησης Επιχειρήσεων. Το εν λόγω Σχέδιο έχει προϋπολογισμό €8εκ. και παρέχει επιχορήγηση μέχρι και €90,000 σε κάθε επιχείρηση.
1.        Ποιες οι ευθύνες προηγούμενων κυβερνήσεων για την σημερινή ανεργία σε σχέση και με την έλευση ευρωπαίων εργαζομένων;
Σήμερα στην Κύπρο υπάρχουν 100.000 κοινοτικοί εργαζόμενοι. Απ’ αυτούς οι 32.000 είναι ελλαδίτες. Όταν γινόταν η προετοιμασία για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, ακόμα και μετά την ένταξη, οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν πήραν μέτρα για να αντιμετωπίσουν το αναμενόμενο φαινόμενο μαζικής καθόδου κοινοτικών εργαζομένων στην Κύπρο.
·         Δεν έγινε πλήρης και σε βάθος αξιολόγηση ποια θα ήταν η επίπτωση στην αγορά εργασίας από την ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων.
·         Δεν υπολογίστηκε ότι η Κύπρος θα ήταν ελκυστικός προορισμός για πολλούς ευρωπαίους εργαζόμενους.
·         Δεν στήθηκαν από την αρχή επαρκείς και αποτελεσματικοί μηχανισμοί επιθεώρησης ώστε να ελέγχεται και να διασφαλίζεται πως όσοι έρχονται στην Κύπρο για εργασία, πρέπει να είναι δηλωμένοι και να απασχολούνται με τους ίδιους όρους απασχόλησης με τους Κύπριους εργαζόμενους.
·         Δεν έγινε στοιχειώδης κατάρτιση του προσωπικού του Υπουργείου Εργασίας για να μπορούν να εφαρμόζουν μια βασική κοινοτική αρχή που είναι η ισότητα της μεταχείρισης μεταξύ εργαζομένων, ανεξάρτητα από την καταγωγή.
·         Δεν λήφθηκαν επαρκή μέτρα ούτε στα συμβόλαια δημοσίου για να εξασφαλίζεται ότι η εργοδότηση των κοινοτικών δεν θα λειτουργεί ανταγωνιστικά για τους Κύπριους εργαζόμενους


2.        Τι έκανε η κυβέρνηση Χριστόφια και πιο συγκεκριμένα το  Υπουργείο Εργασίας για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα;
Εστησε εξειδικευμένους μηχανισμούς για επιθεωρήσεις στα ζητήματα της αδήλωτης εργασίας και της παράνομης εργοδότησης εργαζομένων από τρίτη χώρα. Οι επιθεωρητές έτυχαν ταχύρρυθμης εκπαίδευσης για να μπορούν να επιθεωρούν στα ζητήματα της ίσης μεταχείρισης. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι οι δυνατότητες του Υπουργείου είναι περιορισμένες. Έχει μόνο 12 επιθεωρητές παγκύπρια. Με 12 επιθεωρητές, είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθούν τα χιλιάδες υποστατικά. Αυτοί οι 12 επιθεωρητές είναι διαχωρισμένοι σε τέσσερα κλιμάκια (ένα για κάθε επαρχία) ενώ γίνονται και απογευματινά κλιμάκια χρησιμοποιώντας, στο βαθμό που δίνεται στο Υπουργείο, η δυνατότητα υπερωριακής απασχόλησης. Τα 12 άτομα επιθεωρούν ζητήματα αδήλωτης και παράνομης απασχόλησης, ισότητας της μεταχείρισης, εφαρμογής του νόμου περί προστασίας των μισθών, εφαρμογής του νόμου για τη δέσμευση του εργοδότη να δίνει γραπτώς τους όρους εργοδότησης κ.α. Με τις περιορισμένες δυνατότητες του Υπουργείου από τον Απρίλιο του 2009 μέχρι το Δεκέμβριο του 2010 επιθεωρήθηκαν πέραν των 5361 χώροι εργασίας, (η πλειοψηφία στην Οικοδομική) με σύνολο εργαζομένων 17000. Αυτό δεν γινόταν προηγουμένως.
3.        Ποια ήταν τα αποτελέσματα των επιθεωρήσεων;
Στο κεφάλαιο Κοινωνικών Ασφαλίσεων υπάρχει σχεδόν κατά 90% συμμόρφωση και στις περιπτώσεις που παρανομούν υπάρχει διαδικασία που φτάνει μέχρι το δικαστήριο. Ωστόσο από τους ελέγχους διαπιστώνονται απογοητευτικά αποτελέσματα. Συγκεκριμένα το 54.91% των κοινοτικών είναι αδήλωτοι καθώς και το  23.02% των αλλοδαπών. Στην Οικοδομική το 55.07% των κοινοτικών είναι αδήλωτοι, στην Ξενοδοχειακή το 61.64%, στα κέντρα αναψυχής το 58.52% και στις άλλες επιχειρήσεις το 40.30%

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Απαντήσεις...

Για ποια συνέπεια του Συναγερμού μας μιλούν κάποιοι, που κυρίως λίγο πριν από κάθε εκλογές ντύνεται τον (ελληνικό ή) εθνικιστικό μανδύα; Για ποια συνέπεια που για ευνόητους λόγους παρουσιάζεται με δυό ή περισσότερες θέσεις, για να είναι μέσα σ’ όλα; Για ποια διζωνική ομοσπονδία που υποστηρίζει ο Συναγερμός μας μιλούν; Την χαλαρή ομοσπονδία δηλαδή σχεδόν 2 κράτη, ή συνομοσπονδία; Πότε ο Συναγερμός καλλιέργησε κουλτούρα συνύπαρξης και συμβίωσης με τους τουρκοκύπριους και κατηγορείται το ΑΚΕΛ για απραξία; Το ΑΚΕΛ έκανε σεμινάρια για την διζωνική ομοσπονδία και την επιδιωκόμενη λύση 2 φορές στα μέλη του. Το ΑΚΕΛ πραγματοποιεί δικοινοτικές συγκεντρώσεις  σε όλα τα επίπεδα και πολλά μέλη και φίλοι του κόμματος έχουν καθημερινή επαφή με τουρκοκύπριους. Ο Συναγερμός τι κάνει; Να θυμίσω τον πόλεμο που έγινε από τον Συναγερμό και τη φοιτητική του παράταξη ενάντια στην πρόεδρο αν δεν κάνω λάθος της διοικούσας επιτροπής Σία Αναγνωστοπούλου για τις θέσεις της; Για τον πόλεμο που έγινε για να μην είναι το πανεπιστήμιο δικοινοτικό; Στην αντίδραση δημιουργίας σχολής τουρκικών σπουδών; Την πολεμική που δέχτηκε η Καίτη Κληρίδη για την δράση της στις δικοινοτικές συγκεντρώσεις και σεμινάρια; Ποιες οι θέσεις και τα συνθήματα της φοιτητικής παράταξης του Συναγερμού; Πόσοι από την ηγεσία του συναγερμού επιδιώκουν συνειδητά την λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και την εννοούν; Αυτό φαίνεται από τις ίδιες τους τις δηλώσεις και στις συνεντεύξεις τους. (αυτό είναι κουλτούρα συνύπαρξης;)

Από πότε η επιδίωξη του Συναγερμού για λιγότερο κράτος και ιδιωτικοποίηση των ημικρατικών οργανισμών (ας το σκεφτούν αυτό οι υπάλληλοι σ’ αυτούς τους οργανισμούς πριν ψηφίσουν), και η ανάληψη της οικονομίας εξολοκλήρου από τις επιχειρήσεις είναι μιχτή οικονομία; Πως εφαρμόζεται ο κοινωνικός φιλελευθερισμός;
Είναι τα πιο πάνω μέτρα που εννοεί ο συναγερμός όταν ζητά να παρθούν διαρθρωτικά μέτρα και μιλά για αδράνεια της κυβέρνησης.  Η κυβέρνησης πήρε μέτρα και είναι η μόνη κυβέρνηση που έκανε τομές, αλλά δεν είναι αυτά που ασφαλώς θέλει ο συναγερμός. Η κυβέρνηση αυτή έκοψε τις πολλαπλές συντάξεις, μείωσε τις θέσεις στο δημόσιο σε αντίθεση με τις προηγούμενες που τις αύξαναν. Βελτίωσε σημαντικά τις δημόσιες συγκοινωνίες. Εφάρμοσε στεγαστική πολιτική. Πήρε μέτρα για την πολεοδομική αμνηστία. Πήρε μέτρα για είσπραξη των ανείσπρακτων φόρων και την φοροδιαφυγή. Πήρε νομοσχέδιο στη βουλή για φορολόγηση  κατά 1% περισσότερο των μεγάλων κερδών και φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, κάτι που δεν πέρασε αφού ο συναγερμός και οι λοιποί συγγενείς θεώρησαν πως αυτό πλήττει τις επιχειρήσεις (δεν θα μπορούν να κάνουν επενδύσεις), ενώ εμείς οι εργαζόμενοι αν πληρώνουμε 200 ευρώ φόρο τον μήνα και αυξηθεί στα 250 η στα 300 π.χ. δεν πειράζει δεν θα επηρεαστούν οι επενδύσεις και η οικονομία. Η κυβέρνηση σε συνεργασία με γειτονικές χώρες καθόρισε την αποκλειστική οικονομική ζώνη και προχωρεί σε εκμετάλλευση των τυχόν κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Όπως και στην προσέλευση ξένων επενδύσεων και για τις οποίες πάλιν υπάρχουν αντιδράσεις μήπως και σημειώσει κάτι θετικό αυτή η κυβέρνηση και έχει να παρουσιάσει έργο. Φρόντισε ώστε το ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων να εξασφαλιστεί για τα επόμενα 50 χρόνια να είναι αποδοτικό κ.α.

Αυτό που επιδίωξε ο συναγερμός και οι συνοδοιπόροι του ήταν να κόψει τα έσοδα της κυβέρνησης και να αυξήσει τα έξοδα  με τις ανάλογες συνέπειες, για να μπορούν να την κατηγορούν για καταβαράθρωση της οικονομίας.

Σε συνέντευξη του ο Ν. Αναστασιάδης στον ΑΣΤΡΑ το Σάββατο 7 Μάη μεταξύ 11 και 12π.μ. σε ερώτηση σχετική απάντησε ότι το πραξικόπημα το 1974 το έκανε η ελληνική χούντα. Καμιά αναφορά στην ΕΟΚΑ β ή σε συνεργάτες στην Κύπρο, όπως βέβαια κάνουν όλοι του συναγερμού όταν τεθεί το ζήτημα. (οι λόγοι γνωστοί). Μήπως το πραξικόπημα η( ελληνική) χούντα το έκανε μόνο με τους (έλληνες) αξιωματικούς που ήταν στην Κύπρο; Ή με τηλεχειριστήριο από την Αθήνα; Αυτοί με τα σήματα της ΕΟΚΑ β ποιοι ήταν;

Ο Τορναρίτης πρόεδρος της επιτροπής παιδείας της βουλής (συναγερμικός βουλευτής) θύμωσε με τον υπουργό παιδείας που είπε για το θέμα των βιβλίων από την Ελλάδα (ότι θα τα πληρώνουμε) ότι θα μπαίνουν στα σχολεία βιβλία κυπρίων συγγραφέων. Ο Τορναρίτης εκφράζει μια λογική της δεξιάς (του εθνικού κέντρου) που για δεκαετίες κράτησε τους κύπριουςδημιουργούς στο περιθώριο και την αφάνεια. Στέρησε ή περιόρισε από την Κύπρο την δυνατότητα πνευματικής, πολιτιστικής παραγωγής.

Θα ήθελα να σχολιάσω και τη στόχευση κάποιων στο κομματικό σύστημα ως κάτι κακό και την υποστήριξη ενός συστήματος ανεξάρτητων προσωπικοτήτων. Τα κόμματα είναι η βάση της δημοκρατίας που παρ’ όλες τις αδυναμίες της εγώ τουλάχιστον δε γνωρίζω κάτι καλύτερο. Τα κόμματα το καθένα από αυτά έχει την δική του πολιτική και εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας ομάδας πολιτών και την γνωρίζουμε. Οι ανεξάρτητοι ποιάν πολιτική έχουν; Μπορούν να έχουν ολοκληρωμένη πολιτική για όλα τα ζητήματα ή τουλάχιστον σε αρκετά ζητήματα; Οι ανεξάρτητες προσωπικότητες οδηγούν στον παραγοντισμό με όλες τις συνέπειες;
Γι’ αυτό αταλάντευτα η ψήφος μου θα πάει στην μόνη αξιόπιστη πολιτική δύναμη το ΑΚΕΛ, που εδώ και 85 χρόνια με τους αγώνες του έβαλε τη σφραγίδα του στην οργάνωση της κυπριακής κοινωνίας και σε όλες τις κατακτήσεις των εργαζομένων και του λαού γενικότερα. Ξεκινώντας μια χούφτα ανθρώπων σε πολύ αντίξοες συνθήκες, συνθήκες παρανομίας, συμφωνίες κυρίων για περιορισμό της δύναμης του στο 10-12%, αποκλεισμό από την δημόσια υπηρεσία και αλλού, φακέλωμα κ.λπ. έφτασε να είναι πρωταγωνιστική δύναμη έφτασε να κυβερνά, διότι έχει ρίζες στο λαό τον οποίο υπηρετεί και γι αυτόν υπάρχει.

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Εργάτες όλων των χωρών ενωθείτε

Στης ανάγκης τα θρανία και στης φτώχειας το σχολειό μάθαμε την κοινωνία και τον πόνο τον παλιό.
Γι’ αυτό: όπως και νάναι τούτη Γή θάμαι στην πρώτη τη γραμμή όπως και τώρα που είναι δίσεκτοι καιροί.
Διότι: αν δεν καώ εγώ αν δεν καείς εσύ αν δεν καούμε μείς, πως θέλεις να γενεί ν’ ανάψει πυρκαγιά, να φύγει νυχτιά, να λάμψει η νύχτα φως.
Γιατί: αρνιέμαι οι άλλοι να κρατάνε τα σχοινιά, αρνιέμαι να πνιγώ στη καταχνιά. Αρνιέμαι να έχω σκέψη που σωπαίνει να περιμένει μάταια τον καιρό.
Πάει να τελειώσει η καθορισμένη μέρα που τιμούμαι με απεργία, παρελάσεις και ομιλίες τους πρωτοπόρους εργάτες που έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Δεν εξοφλήσαμε όμως με την οφειλόμενη τιμή της καθορισμένης μέρας. Έχουμε χρέος τους αγώνες για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά κάθε λογής που η πλουτοκρατία θέτει, για την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, για την ελεύθερη παιδεία και άνοδο του πνευματικού επιπέδου του λαού, για πολιτιστική ανάπτυξη, για την υγεία και ένα ασφαλές μέλλον να τους συνεχίσουμε και με οργανωμένη πάλη να αγωνιστούμε για την δικαίωση τους.
Έχουμε μπροστά μας ένα καθήκον το οποίο πρέπει να φέρουμε σε πέρας με επιτυχία αυτό τον μήνα. Πρέπει ο κάθε αριστερός να γίνει κανάλι σωστής πληροφόρησης και διάδοσης των θέσεων του κόμματος των εργαζομένων του ΑΚΕΛ. Οι θέσεις του ΑΚΕΛ πρέπει να φτάσουν και στο τελευταίο σπίτι. Η συσκότιση και η παραπληροφόρηση δεν πρέπει να περάσουν. Όπως δεν πρέπει να περάσουν οι αντιλαϊκές πολιτικές της δεξιάς και των συνοδοιπόρων της, που υπηρετούν το κεφάλαιο αδιαφορώντας για τους εργαζόμενους οι οποίοι παράγουν τον πλούτο για να τον χαίρονται οι λίγοι.
Η ενίσχυση του ΑΚΕΛ και ανάδειξη του ως πρωταγωνιστική δύναμη και η στήριξη της κυβέρνησης της αριστεράς, είναι μεγάλης σημασίας για την διατήρηση και επέκταση του κοινωνικού κράτους καθώς και της πορείας του κυπριακού ζητήματος.

Μια οφειλόμενη τιμή και από μένα αυτή την μέρα των εργαζομένων, διότι δεν μπορούσε να περάσει έτσι χωρίς μιαν αναφορά. Είναι αντιληπτό πως ξεκίνησα με στοίχους από διάφορα επαναστατικά τραγούδια.

Σήμερα ίσως θα έπρεπε να γράψω για την συγκέντρωση που πραγματοποιήσαμε στην Σκουριώτισσα και την πορεία στη νεκρή ζώνη μέχρι το νεκροταφείο του άγ. Γεωργίου Σολέας, καθώς και την συνεστίαση που ακολούθησε. Ίσως γίνει μιαν άλλη μέρα.